Dar is mal ’n Bur’n weß, de hett dörti Kög’ hatt. Nu kümmt dar mal ’n Slachter bi em, wat he em ne een vun sin Kög’ verkopen will. Ja, secht de Bur, Se könnt s’ all’ kriegen. O, dat ’s doch wul ne sin Eernst, secht de Slachter. Ja, secht de Bur, dat ’s sin Eemst. He will sik anner Slag anschaffen. Diß gewt em keen Melk nog. Ja, secht de Slachter, wenn he dar ne gar to dür mit is, denn hett he dar wul Will’n to. He denkt, he kann dar je mit hanneln un ehr dürer wedder verkopen. Wat se denn gell’n schöllt. O, secht de Bur, Se schöllt s’billi hebb’n. Vör de eers will ik eenen Penning hebb’n, vör de tweet twee Penning, vör de drüdd’ veer Penning, vör de veert acht Penning, vör de föft sößtein Penning un so ömmer duwwelt up, bet dörti hen. He mutt ehr awer all’ dörti nehmen, anners will he dat ne. Döwel, denkt de Slachter, dar kömrns je billi bi! Wo kann de Keerl
eenmal so dumm wesen! — Wat he dat würkli so meent. Ja, secht de Bur, he hett em dat je al mal secht, dat he sik anner Slag anschaffen will. — Ja, secht de Slachter, denn will he dat, denn is dat nu afmakt. Ja, secht de Bur. Awer se kamt ehr ne ut ’n Stall, ehr Se ehr all’ dörti betahlt hebbt. Ja, secht de Slachter, sin Geld schall he wul kriegen. Wat hett he je bi sik, dat kann he em je foorts dar laten. Un wat dar denn noch an fehlt, dat bringt he morn na. — Ja, denn is ’t goot, secht de Bur. Nu fangt de Slachter denn je an to reken, wo veel as dat is in ’n ganzen. Eersan is he je baben up, un he smustergrint. Un so bet 14, 15 is he uk noch goot to Weg’. Awer as he wider kümmt, so bi 18, 19, do kamt em de Haar to Barg. Ne, secht he, dat hadd’ ’k ne dacht. So veel kann ik je gar ne betahl’n. Do ward de Bur lachen. Ja, secht he, denn will ik min Kög’ man leewer behol’n un so lang’ töben, bet dar een kümmt, de mi dat betahl’n kann. —

Je, bringt dat so veel? Jung, krie’ din Tafel doch mal her un reken dat mal ut, wo veel as dat in ’n ganzen weß weer.

Opsammelt un daalschrewen vun Wilhelm Wisser