In Liensfeld, dar is mal ’n Murmann weß, de hett mit de Null’n ümmer ne rech Bescheed weten, dar is he ümmer mank verbi stert. Nu sitt se mal in de Stuw abens un snackt so öwer de Kirchen, wo old as de sünd. Un do secht he: Ja, de öll’s Kirch hier ümlangsher dat is de Bosaer (Bosauer), de is al achtdusen Jahr old. Do ward de annern je lachen. — Ne, holt, secht he, wat sech ik — he markt je, dat he mit de Null’n weller verkehrt kamen is — ik wull segg’n: achthunnertdusen Jahr.

Opsammelt un daalschrewen vun Wilhelm Wisser