Dar is mal ’n Kohharr weß, de geiht mal hen to Kark. Un sin Hund is em nakamen un löppt uk mit rin.
Nu hett de Preester al up de Kanzel stahn, un do secht he grad’: In meines Vaters Hause sind viele Wohnungen.
Do secht de Kohharr: Phylax, kumm, de Keerl lücht all’, wat he secht. Ik bün in sinen Vadder sin Hus weß; dar weer’n man twee Dönßen in.