De Bur un de Professor

Dar is mal ’n Bur’n weß, de is mit ’n Föhr Holt to Stadt, un do verköfft he dat eers up een Sted’ un naher up ’n anner Sted’ un kricht sin Holt je duwwelt betahlt. Do högt he sik je, wat he eenmal vör ’n klooken Mann is. Nu sitt dar Studenten vör ’t Weertshus, de drinkt dar Beer. Do secht he to de Studenten: Jung’s, secht he, nu seggt mi mal, wo geiht dat eenmal too, dat ji hier in de Stadt so lang’ na School gahn möt. Wilk vun ju hebt je al ontli so ’n beten Bartwarks ünner de Näs’. Bi uns, up ’n Lann’, secht he, wenn de Jungs kunfermeert sünd, denn sünd se dar je mit likut, mit den Quälkram. — Ja, seggt de Studenten, in de Stadt, dar möt se mehr lehrn as up ’n Lann’. Darvör sünd se denn uk je so vel klööker naher. — Och, ji grön’n Bengels, secht he, wat ji ju inbild’t. Ik bün klööker as ji. Ik bün noch klööker as ju’n Professer. Oho! seggt se un lacht, denn schall he man mal mitkam’n na ehr’n Professer.

Denn schall he dat wul to sehn kriegen. Ja, man too! secht de Bur. De Studenten drinkt ehr Beer je ut, un de Bur geiht mit ehr. As se bi den Professer sin Hus kamt, do geiht de een Student eers mal rup un secht den Professer Bescheed, dat dar ’n Bur’n is nedd’n, de will klööker wesen as he is. — Ja, denn schüllt se man mal mit em rup kam’n, secht de Professer. As de Studenten mit den Bur’n ankamt, na, secht de Professer to em, und Sie wollen klüger sein als ich? — Ja, dat bün ik uk, secht de Bur. — Ja, wollen wir mal fünf Taler wetten? secht de Professer. — Ja, man too! secht de Bur. De Professer lecht fiw Daler up ’n Disch, un de Bur sett dar fiw Daler gegen. Na, secht de Professer, dann sagen Sie mir mal, wie hieß Jesus seine Mutter? — De hett Maria heten, secht de Bur. — Ja, die Frage war zu leicht, secht de Professer. Ich will Ihnen eine andere vorlegen. — Ne holt puß! secht de Bur, nu bün ik an de Reeg. Nu segg’n Se mi mal wo hett min ol Grotmöhm heeten? — Ja, mein lieber Mann, wie kann ich das wissen? — Ja, dat heff ik je secht, secht de Bur, ik bün klööker as Se. Min Grotmöhm heet Else Kathrin, un de tein Daler sünd min. Un darmit rakt de Bur sik dat Geld vun ’n Disch, un dat ut de Dör herut.