Dor is mol ’n Ehepoor west, dat ümmer in Not weer. Ehr Paster geew ehr den gooden Rat, in de Tieden, wo se wat harrn enigermaten sporsom to sien un nich ümmer gliek allns uttogebn. Dor füll em de Fru aber glieks in’t Wort un meen: „Schüllt wi hungern, wenn wi niks hebbt un ok, wenn wi wat hebbt? Ne, Herr Paster, dat is een Deel to veel!“

Opsammelt un daalschrewen vun Wilhelm Wisser