4.7 Vergleiche mit as wenn

Mitunter wird ein Vergleichsgegenstand als nur scheinbar zutreffend angefĂĽhrt und durch ein as wenn eingeleitet:

He süht ut, as wenn he mit de Schaap dör de Rööp tritt
Se süht ut, as wenn se mit de Höhner von’n Brie eeten harr
He süht ut, as wenn he ut’n Deeg wöltert wer
Se sĂĽht ut, as wenn se gniedelt is (feist)
He sĂĽht ut, as wenn he enen op hett un bi den annern anfangen will
Se süht ut, as wenn se mit de Swien ut’n Trog freeten harr
He sĂĽht ut, as wenn he den DĂĽvel von de Bleek lopen weer
Se maakt en Gesicht, as wenn de Bull ehr stött harr, as wenn de Kater ehr kleit harr
He löppt ümmer von de Siet, as wenn de Hunn to Hochtiet gaht
Se löppt, as wenn se Höhner stahln harr, as wenn ehr de Büx brennt
He drĂĽckt dor bi herĂĽm, as wenn he Eier utsitten schull
Se snackt, as wenn se Brie in’n Mund harr
He snackt, as wenn’t spökelt
Se fraagt, as wenn se ut Hamborg is
He smöökt, as wenn so’n Lüttmann backt
Se pedd, as wenn se Eier ünner de Fööt harr
Dat smeckt, as wenn een de Tung ut’t Finster stickt
Se is so smuck, as wenn se ut de Bilaad nahmen weer
Dat geiht, as wenn de Düvel Afkaten föhrt
Dat geiht, as wenn de DĂĽvel Plumm schĂĽdd (schnell)
Dat geiht, as wenn een mit’n Brettfoot treckt (langsam)
Dat is graad, as wenn de Oss in de Bibel kiekt

(ursprĂĽnglich Abschnitt 74 in Meyers Buch “Unsere Plattdeutsche Muttersprache”)